Z dalekich stron

     Jagoda kamczacka
     Suchodrzew kamczacki, nazywany jagodą kamczacką, może rosnąć na różnych rodzajach gleby, jednak najlepiej się udaje na średniozwięzłej, żyznej i wilgotnej, słabokwaśnej glebie gliniasto-piaszczystej. Stanowiskiem nieodpowiednim są bardzo ciężkie gleby gliniaste z wysokim poziomem wody gruntowej.
     W dobrych warunkach glebowych przyrosty sięgają 0,5 m rocznie. Gdy są mniejsze, należy starannie i systematycznie nawozić podłoże.
     Przed sadzeniem trzeba wzbogacić glebę dobrze przefermentowanym obornikiem lub kompostem (10-15 l na roślinę). Należy też dostarczyć 30-40 g saletry amonowej, 50-80 g superfosfatu i 20-30 g soli potasowej. Rośliny muszą być sadzone o 1-2 cm głębiej niż w szkółce. Glebę należy dobrze ubić i obficie podlać, a następnie miejsce sadzenia pokryć ściółką z trocin lub torfu. Jagoda dobrze owocuje tylko na stanowisku słonecznym.
     Krzewów nie należy przycinać po posadzeniu. Rośliny sprzedawane bez pojemników mogą być sadzone tylko w terminie wiosennym (od połowy do końca marca) lub jesiennym (w drugiej połowie października). Oferowane w pojemnikach można sadzić przez cały okres wegetacji.
     Większość odmian jagody kamczackiej jest samopłonnych, dlatego należy sadzić obok siebie co najmniej dwa egzemplarze. Pielęgnacja roślin polega na niedopuszczaniu do zaskorupienia gleby, na usuwaniu chwastów i podlewaniu. Przez pierwsze dwa lata jagoda nie powinna być nawożona. W następnych latach trzeba jesienią stosować obornik lub dojrzały kompost (10 kg/m kw.). Objawy braku azotu można skutecznie likwidować w sezonie wegetacyjnym, stosując 2-3 razy nawożenie azotowe: pierwszą dawkę saletry amonowej (20-30 g/m kw.) przed rozwinięciem się pąków, co powtarzamy 1-2 razy po 2-4 tygodniach. Superfosfat i sól potasową stosujemy corocznie jesienią w dawce 15 g/m kw.
     Przez pierwszych 5 lat krzewy nie wymagają formowania. Przeprowadza się tylko cięcie sanitarne - usuwanie pędów zaschniętych i wyłamanych. Jagoda osiąga wysokość 1,5-2 m i szerokość 1,5 m. Cięcie odmładzające przeprowadza się po 10 latach. Krzew jest mrozoodpomy i wytrzymały na suszę. W ogrodzie dla jagody kamczackiej należy wybrać stanowisko słoneczne (zacienione rośliny znacznie słabiej owocują).
     Jagoda kamczacka nie jest atakowana przez patogeny, nie wymaga stosowania chemicznych środków ochrony roślin.
     Krzew żyje do 35 lat i cały czas wiernie plonuje. W pełni owocowania zbiera się 2-6 kg jagód z krzaka, w zależności od odmiany i warunków środowiskowych. Owoce są barwy granatowej o wydłużonym kształcie, w smaku podobne do borówki amerykańskiej lub jagody leśnej. Są to przede wszystkim owoce deserowe, jednak równie dobrze nadają się na przetwory (soki, dżemy, konfitury), można je suszyć i mrozić. Zawierają sporo witaminy C i A oraz żelazo, jod, miedź. Napar z suszonych kwiatów działa hamująco na rozwój wirusów i bakterii, toteż podaje się go przy przeziębieniach, grypie i zapaleniach gardła. Owoce natomiast działają odtruwająco, pomocne są przy leczeniu chorób układu krwionośnego.
     Borówka amerykańska
     Dla borówki wysokiej (inna nazwa to jagoda amerykańska, popularnie nazywana borówką amerykańską) podłoże musi być przewiewne i przepuszczalne, próchniczne, zasobne w składniki pokarmowe oraz mocno zakwaszone (pH 3,8-4,8). Dlatego niezbędny jest kwasomierz do częstego badania kwasowości gleby. Borówka wymaga silnego nawożenia azotem, a niewielkiego fosforem i potasem. Nawozimy siarczanem amonowym (gleby o pH powyżej 4) lub saletrą amonową (gleby o pH poniżej 4), w dawce 30 g/m kw. Nawożenie fosforem i potasem nie jest konieczne, chyba że zaobserwujemy objawy niedoboru. Wtedy nawozimy superfosfatem i siarczanem potasu. Nawozy można ze sobą zmieszać i wysiać jesienią.
     Krzewy borówki sadzi się wiosną lub jesienią. Termin wiosenny jest mniej ryzykowny, gdyż rośliny są mniej narażone na przemarznięcie, ale bardziej na suszę. Dlatego niezbędne jest podlewanie. Przy sadzeniu jesiennym musimy chronić korzenie przed mrozem, okładając ziemię ściółką lub torfem, a najlepiej liśćmi dębowymi.
     Cięcie trzeba przeprowadzać co roku, począwszy od 5 roku po posadzeniu. Do tego czasu systematycznie usuwamy tylko pędy przemarznięte, wyłamane i płożące się. W pierwszych latach wycinamy też krótkie, rozkrzewione pędy, wyrastające u nasady krzewu.
     Cięcie dorosłych krzewów polega dodatkowo na prześwietlaniu, czyli usuwaniu części pędów z korony oraz na formowaniu pokroju. Konstrukcję krzewu powinno tworzyć 6-8 wieloletnich, zdrewniałych pędów. Usuwamy z nich co roku najstarsze, zagęszczone krótkopędy, by zmusić krzewy do wzrostu. Spośród jednorocznych długopędów, wyrastających z szyjki korzeniowej zostawiamy 2-3 najmocniejsze, skracając je o 1/3, żeby się rozkrzewiły. Zastąpią one w kolejnym roku 2-3 najstarsze pędy szkieletowe. Tnąc krzew w taki sposób, doprowadzimy do wymiany co 3-4 lata wszystkich pędów w krzewie.
     W zależności od odmiany owoce borówki zbiera się od połowy lipca do października. Jagody są granatowe, prawie okrągłe, dość duże. Można je jeść jako owoce świeże lub przetworzone.
     Za tydzień - o jesiennym nawożeniu gleby.