Bezdomne pragnienie

     Na wystawie pojawiły się rzeźby i płaskorzeźby artysty. Wszystkie łączyło jedno hasło - pragnienie. - _Pragnienie rodzi się w czystości umysłu i serca, zgodności z przyrodą i środowiskiem, w którym przyszło nam żyć, z ludźmi, którymi się otaczamy, w zgodzie z zasadami, które towarzyszą nam przez całe życie - _mówi artysta.
     Tematem występującym w wielu jego pracach jest jabłko, które kojarzy mu się z czystymi wartościami: z miłością, nadzieją, wiarą, zdrowiem i... sukcesem. - _Sukcesem nie jest dla mnie lot w kosmos. Sukcesem jest dla mnie osiągnięcie miłości, zdrowia. Pragnę właśnie tak rozumianego sukcesu. Pragnąc czegoś obieramy sobie cel. Dla mnie celem jest miłość i utrzymanie zdrowia.
     _Niechętnie mówi o swojej bezdomności. - _Ziemia jest moim domem. Ja tu mieszkam. Do bezdomności nie zmusiły mnie żadne bodźce zewnętrzne. To nie jest żaden upadek, ani załamanie. To nie jest też zrządzenie losu. To był mój chwilowy wybór. Był mi potrzebny, by się wyciszyć. W ten sposób mogę osiągnąć harmonię. Potrzebowałem miejsca, w którym znalazłbym przestrzeń potrzebną do tworzenia, do obserwacji przeżyć innych, do tego, by wyczuć bliskość bólu. Wybierając takie życie dostrzegam małe sukcesy innych ludzi, którzy cieszą się z małych, drobnych rzeczy - _opowiada Włodzimierz Kutzner.
     Uczestników wernisażu bardzo zaskoczyła informacja, że inowrocławski artysta wszystkie swoje prace barwi nie przy użyciu pędzelków, lecz zwykłego patyka. - _Jest to żmudna i ciężka praca - _powiedziała nam Janina Wędzińska z Barcina, która widziała artystę podczas wykonywania tej czynności.