Podnosił ludziom głowy

     Po refleksję nad ofiarą księdza Jerzego do Pałacu Dąmbskich przyszli wczoraj ludzie podziemnej opozycji, przedstawiciele duchowieństwa i Instytutu Pamięci Narodowej, naukowcy, władze miasta. - Kazania, które głosił, nie były wezwaniem do buntu, ale wezwaniem do życia w prawdzie. Zapłacił najwyższą cenę za naszą wolność. Dziś wiemy, że jego śmierć nie była daremna. Była kamieniem węgielnym odzyskiwanej wolności - stwierdził w otwierającym sesję wystąpieniu ks. prof. Bagrowicz, dziekan Wydziału Teologicznego UMK.
     Janusz Kotański z IPN - który przestudiował raporty peerelowskiego MSW o ówczesnych nastrojach w szeregach MO i SB - opowiedział o reakcjach SB-ków i milicjantów na wydarzenia sprzed 20 lat. Z raportów wynika, że porwanie i zamordowanie księdza uznali najpierw za prowokację polityczną i zupełnie nie rozumieli, dlaczego ówczesne władze tak bardzo rzecz nagłaśniają. Kiedy ich szefowie postanowili usunąć morderców z szeregów PZPR, wielu głosowało przeciw, uznając ich za "dobrych towarzyszy i dobrych komunistów". Jak jeden mąż peerelowscy policjanci uznali za mało prawdopodobne, że zbrodniarze działali samodzielnie, bez poleceń "z góry". Kotański ustalił, że tylko (aż?) dwóch funkcjonariuszy napisało w tym czasie raport o zwolnienie ze służby - oficer z Gdańska i słuchacz szkoły policyjnej z Legionowa. Obaj uzasadnili decyzję wstrząsem związanym z odkryciem, że mordercami okazali się funkcjonariusze państwa.