Pomóżmy rodzinie chorego Szymona z Chojnic

Możemy pomóc rodzinie Szymona w jego rehabilitacji. Rozliczając się z fiskusem, możemy przekazać jeden procent podatku właśnie na ten cel.

KRS 0000186434, cel szczegółowy: Szymon Łańcucki 122/L. Darowizny indywidualne: 89 8944 0003 0000 2088 2000 0010 z dopiskiem 122/L, Szymon Łańcucki darowizna.

Wpłaty na konto Caritas: 72 8943 0004 0000 0983 2000 0010.

Szymon cztery lata temu, będąc uczniem LO im. Władysława Andersa w Chojnicach, biegł w deszczu do bursy, by dać koleżance bluzę. Pechowo uderzył w filar przy wejściu. Miał wówczas 17 lat. Po prawie czterech latach nie jest samodzielny, wymaga stałej opieki.

Co zmieniło się na lepsze? - W naszym odczuciu Szymon rozumie, co mówimy, choć to ciągle jeszcze nie jest kontakt logiczny - mówi Zofia Łańcucka. - Śmieje się, gdy opowiadamy mu coś zabawnego, za pomocą różnych odgłosów daje nam znać, że jest mu niewygodnie albo nudzi się i chciałby, aby ktoś do niego przyszedł. Uśmiechem reaguje na nasz dotyk. Zwiększyła się też siła jego mięśni, zwłaszcza nóg. Jest to zasługa codziennych ćwiczeń na rotorze, przyrządzie, który przypomina rower stacjonarny. Szymon pokonuje na nim każdego dnia około osiem kilometrów. Coraz lepiej też radzi sobie z trzymaniem głowy.

Mama Szymona mówi, że duże nadzieje wiązała z możliwością komunikowania się z Szymonem z przy pomocy cyberoka. - Niestety, nie jest tak, jak oczekiwaliśmy - opowiada. - Szymon wprawdzie korzysta ze sprzętu, ale głównie po to, aby oglądać zdjęcia albo słuchać różnych odgłosów przyrody. Czasem wydaje nam też polecenia, ale zwykle takie, których nie jesteśmy w stanie wykonać. Chciałby na przykład zjeść kotleta schabowego, ale to niemożliwe, bo nie gryzie.

Szymon od lipca ubiegłego roku jest codziennie rehabilitowany. Wcześniej jeździł na zajęcia trzy razy w tygodniu, ale rodzina to zmieniła i było warto, bo napięcie mięśniowe się osłabiło, a spastyka nie postępuje.

Rodzice kupili sprzęt do fizykoterapii (do magnetoterapii, elektrostymulacji, laser i matę do masażu). Dzięki temu mają możliwość systematycznego wykonywania zabiegów w domu. Jednorazowo był to spory wydatek, ale zakup szybko się zwraca, bo pojedyncze zabiegi, które wykupywali w ośrodku, też były drogie. - Na przełomie czerwca i lipca Szymon jedzie na trzytygodniowy turnus rehabilitacyjny do Bydgoszczy. - Żeby zwiększyć efektywność zabiegów, planujemy przed turnusem ostrzykiwanie kończyn dolnych i górnych toksyną botulinową - mówi pani Zofia. - W kwietniu wybieramy się do ortopedy na konsultację. Zarówno pobyt na rehabilitacji, jak i leczenie toksyną finansujemy sami.

Życie rodziny zmieniło się nie do poznania. - Nie znamy pojęcia czas wolny, albo pracujemy zawodowo, albo zajmujemy się Szymonem - mówi pani Zofia.

A z Szymonem trzeba też jeździć do ortodonty. Ponieważ nie gryzie, jego zęby nie są obciążane i zaczynają się nieprawidłowo ustawiać, to utrudnia zgryz i zamknięcie buzi. - Tak więc musi nosić aparat, co w jego stanie nie jest wcale łatwe - opowiada mama. - I tak długo, dopóki zgryzu nie ustabilizujemy, nie ma mowy o nauce gryzienia. Pozostaje łykanie pokarmów półpłynnych.

Jak widać, Szymon robi postępy, ale czeka go jeszcze wiele prób. Możemy pomóc jego rodzinie, która rehabilituje go, by Szymon wrócił do zdrowia.