Strzała za szczerość

     - To już drugie wyróżnienie podczas tegorocznego Trójkąta Literackiego. Spodziewał się Pan nagrody za tomik "Wszystko składa się z..."?
     - Zupełnie nie. Jestem już oswojony z tym, że to, co piszę w zakresie liryki nie ma takiego wzięcia i siły przebicia, jak to, co robię na estradzie, w satyrycznych przedsięwzięciach. Przez kilka lat byłem też trochę mniej obecny na literackiej scenie, więc moja czujność na nagrody była nieco uśpiona. Bardzo cieszę się też, że wydawnictwo Margrafsen, które wyciągnęło do mnie pomocną dłoń, również zostało uhonorowane.
     - "Wszystko składa się z..." - czego?
     - Składa się z okoliczności, które nam w życiu towarzyszą. Jesteśmy sumą ludzi, którzy od zawsze do nas przemawiali: rodziców, nauczycieli, kolegów z podwórka. Jesteśmy też sumą tych, którzy nam dobrze życzyli, jak i tych, którzy postępując wobec nas źle, chcieli nas sprawdzić.
     - Co było dla Pana inspiracją do stworzenia tych wierszy?
     - Trudno o jednostkową inspirację. Grzebiąc w archiwach, pisząc leksykony, czułem się jakbym chodził po cmentarzach. Wielu bohaterów, o których pisałem, znanych bydgoskich artystów już nie żyje. Zdałem sobie wtedy sprawę z tego, jak kruche jest życie, jak szybko wszystko przemija. Dlatego tyle w moich wierszach jest o śmierci, o samym umieraniu. To zawsze dobry temat. Na ten tomik składają się, w bardzo dużej mierze, wiersze autobiograficzne. Miałem mnóstwo wątpliwości, czy nie jestem w nich zbyt szczery, ale okazało się, że jednak nie.
     - Czym jest dla Pana "Strzała Łuczniczki"?
     - Jest przede wszystkim wielką radością. Jest też zachętą, by napisać jeszcze więcej wierszy. Właśnie zasiadam do biurka, aby stworzyć coś nowego. Jeszcze nie wiem co, bo pomysł narodzi się dopiero wtedy, kiedy wezmę do ręki pióro.