W samo południe. Ktoś będzie musiał dwa razy więcej pracować

Panie prezydencie, jako osoba w końcu już nie taka młoda (za trzy chwile pięćdziesiątka) i w końcu kandydat do jeszcze dłuższej pracy, jestem żywotnie zainteresowany "absolutną koniecznością" - jak to pan ujął - przeprowadzenia reformy emerytalnej.

Jak rozumiem, w stwierdzeniu "ktoś będzie musiał dwa razy więcej pracować", ma pan, panie prezydencie, na myśli moją skromną osobę. Przyznam się panu, że już w tej chwili zasuwam jak dwa małe samochodziki, a to, co rząd zabiera z mojej pensji na emerytury i zdrowie, to granda w biały dzień. A miałem pracować na swoje składki, które - jak zapewniano mnie na początku reformy emerytalnej, miały mi zapewnić spokojną starość. Przypomnę, że pańscy koledzy z PO-PSL już zaczęli rozmontowywanie systemu OFE.

Przeczytaj także: Na jednego emeryta pracują teraz cztery osoby

Jeśli mam w przyszłości pracować jak cztery małe samochodziki - ile wtedy będę miał lat, no ile? - to proszę znaleźć sposób, żebym miał do tego jeszcze siły. Może minister zdrowia wskaże mi zestaw refundowanych witamin, które zapewnią mi zdrowie na przyszłe lata?

Może minister od gospodarki (ten, co zaciął się na wieku emerytalnym kobiet i liczbie dzieci) wymyśli, jak sprowadzić na Kujawy i Pomorze nowych inwestorów, bo bezrobocie wynosi u nas już ponad siedemnaście procent. Niech wicepremier od gospodarki, specjalista od wróżbiarstwa (nie wierzy przecież w ZUS) podpowie, w której szklanej kuli zobaczył rosnące miejsca pracy?

Przeczytaj także: Zarabiają ponad 10 tys. zł i mówią, że to niedużo

A może, panie prezydencie, podpowie pan kolegom z rządu, żeby wprowadzili obowiązek dożywotniej pracy? Nikomu już nie trzeba będzie wypłacać emerytur. Rząd się wyżywi, nagrodzi premiami, a obywatel niczego nie będzie chciał od państwa.

Na obcięty zasiłek pogrzebowy to chyba nas jeszcze stać?
A może nie?