Uczennice Gimnazjum Salezjańskiego ratują od zapomnienia postać Izydora Brejskiego

Kancelaria Sejmu od ponad 20 lat prowadzi program edukacyjny dla dzieci i młodzieży. Jego celem jest kształtowanie postaw obywatelskich w młodych ludziach, poszerzanie ich wiedzy o funkcjonowaniu polskiego parlamentu.

Każdego roku w ramach nowego Sejmu Dzieci i Młodzieży ogłaszany jest konkurs dla uczniów, w którym nagrodą jest udział w posiedzeniu odbywającym się 1 czerwca, czyli w Międzynarodowym Dniu Dziecka.

W tym roku w konkursie biorą udział m.in. Zuzanna Wantoch-Rekowska i Martyna Gradowska z Gimnazjum Towarzystwa Salezjańskiego w Toruniu, które chcą upamiętnić Izydora Brejskiego - posła na Sejm Ustawodawczy 1919-1922.

Izydor Brejski (1872-1935) był lekarzem oraz działaczem społeczno-politycznym. Studiował medycynę w: Uniwersytecie w Halle, w Królewskim Uniwersytecie w Greifswaldzie oraz w Berlinie. Jego specjalnościami były chirurgia oraz ginekologia.

W Toruniu, wraz z żoną i przybraną córką Janiną, mieszkał przy Placu św. Katarzyny 4.

Politycznie należał do Narodowego Stronnictwa Robotników, z którego ramienia został posłem z okręgu kościerskiego w wyborach uzupełniających do Sejmu Ustawodawczego 2 maja 1920 roku. Dążył do tego, aby w Polsce była demokracja parlamentarna. Głosił konieczność reformy rolnej za odszkodowaniem, utworzenia dużych gospodarstw rolnych.

Wspominając go w „Dniu Pomorskim” z 6-7 kwietnia 1935 roku pisano:

Był on cząstką owego przedwojennego Torunia, jako jeden z nielicznych inteligentów, stojących na straży polskości grodu Kopernikowego, biorącego udział w pracach społeczno-narodowych, jako przede wszystkim Polak, potem demokrata, a następnie człowiek partii. Umysł trzeźwy, spokojnie oceniający ludzi i wypadki. Ani cienia w nim dzielnicowego nastawienia w stosunku do rodaków z innych regionów; mawiał bowiem często, że na zlaniu się typów i charakterów międzydzielnicowych Polska może tylko skorzystać. W partii, do której należał był zawsze krytycznym sumieniem, stąd często odsuwany od godności i stanowisk partyjnych. Posiadał w wysokim stopniu poczucie zdrowego sensu i odwagę mówienia publicznie prawdy. W ostatnich latach choroba sercowa nie pozwalała Mu na branie żywego udziału w życiu społeczno-politycznym. Zamknął się w swoim zaciszu domowym, całkowicie zawodowej pracy poświęcony. Był wziętym i znanym chirurgiem. Kryształowy człowiek, charakter prosty i szczery, prawe i czujące zawsze po polsku serce...

Grób Ignacego Brejskiego możemy odwiedzić na cmentarzu parafialnym św. Jakuba w Toruniu.