Takie są propozycje zmian w programie 500 Plus. Oto pomysły polityków z różnych partii

Program 500+ jest realizowany od kwietnia 2016 r., a od 1 lipca 2019 r. świadczenie to przysługuje na wszystkie dzieci do 18. roku życia. Wysokość uzyskiwanych dochodów przez rodziców lub opiekunów nie ma znaczenia. W tym czasie wsparcie objęło w sumie 6,5 mln dzieci, a do rodzin trafiło łącznie 134,4 mld zł. Wielu jednak uważa, że 500+ powinni dostawać tylko naprawdę potrzebujący, a nie wszyscy.

Adam Banaszak z Porozumienia Gowina jest zdania, że program 500+ to ogromny sukces socjalny. - Pomógł wyrwać się ze spirali biedy wielu polskim rodzinom, mnóstwo rodzin mogło lepiej zadbać o swoje dzieci – mówi. - W obszarze demografii odniósł tylko częściowy sukces - pomógł wypłaszczyć przypadający na poprzednie lata dół wykresu nowych urodzeń, ale nie zatrzymał trendu. Zatem czas na rozwiązania, które będą adresowane ściśle w obszar demografii. To przede wszystkim finansowanie opieki nad dziećmi (i jej dostępność) w żłobkach i przedszkolach. Programy wsparcia wyprawek szkolnych i podręczników, kosztów dowozu dzieci z terenów wiejskich i wyżywienia dzieci w placówkach szkolnych. Niezbędne są także zmiany umożliwiające pracującym matkom (ewentualnie ojcom) kontynuowanie opieki nad dziećmi, gdy te nie przebywają w placówkach oświatowych. Programy socjalne funkcjonują coraz lepiej - teraz czas na wsparcie pracujących rodziców - po to, by decyzja o urodzinach dziecka wpływała jak najmniej na ich osobisty rozwój zawodowy.

Program 500 plus - pomysł bariery wieku

Elżbieta Piniewska, przewodnicząca Sejmiku przypomina, że Program 500+, który został wprowadzony w 2016 roku, był już modyfikowany, co świadczy o tym, że zasady nie są doskonałe, choć idea oczywiście jest słuszna. - Moim zdaniem, powinien obowiązywać przy jego przyznawaniu próg finansowy, który byłby barierą prawną, uniemożliwiającą korzystanie z tej formy wsparcia osobom zamożnym – tłumaczy przewodnicząca Sejmiku. - Trudno mi w tej chwili określić dokładnie ów próg, ale sądzę, że mógłby być na poziomie minimum 5000 zł na członka rodziny.Można byłoby się zastanowić, czy w przypadku uczącej się młodzieży, bariera 18 lat nie jest zbyt wczesną. 18- latek jeszcze przez rok po zakończeniu pobierania świadczenia chodzi do szkoły średniej, wyjeżdża z rodzicami na wakacje, jego książki też kosztują i chętnie bierze udział w płatnych zajęciach pozalekcyjnych.

Dariusz Kurzawa z PSL, poseł na Sejm, tak widzi ten problem: - Program 500 + został poparty w Sejmie przez PSL. Niestety często środki z tego programu są wykorzystywane niezgodnie z przeznaczeniem. Powinny one służyć jako wsparcie rozwoju dzieci, poprawy standardu ich życia. W praktyce często są to środki, z których żyją całe rodziny. Powoduje to szereg patologii, bowiem dzieci utrzymują rodziców, a nie na odwrót. Powiązałbym otrzymywanie tego świadczenia z płaceniem podatków oraz statusem majątkowym rodziny. 500+ powinno być zachętą do posiadania dzieci, a nie sposobem na życie.

Poseł przyznaje, że duża inflacja oraz wzrost cen spowodował spadek wartości tego świadczenia. Ogromna pomocą i wsparciem dla wielu rodzin byłaby zerowa stawka VAT na ubranka, buty, akcesoria i odżywki dla dzieci.

- Ostatnie lata wykazały, że program 500+ poprawił standard życia polskich rodzin, ale nie przyczynił się do wzrostu dzietności – dodaje poseł Kurzawa.

500 plus - pomysł zmian w procedurach

Radosław Rataj z Polski 2050 Szymona Hołowni zapewnia, że jego ugrupowanie jest za utrzymaniem programu 500+. - To program, który nie spełnił swoich funkcji demograficznych, ale spełnił ważne funkcje społeczne – mówi Radosław Rataj. - Poza tym jesteśmy w środku kryzysu, a w środku kryzysu nie można pogłębiać nierówności społecznych, więc teraz nie zmieniałbym kształtu 500+. Narracja obozu Zjednoczonej Prawicy, która utrzymuje, że tylko oni są gwarantem tego programu jest kłamliwa. Jako Polska 2050 zapewniamy utrzymanie go również przy zachowaniu wysokich standardów demokratycznych i praworządności. Zapewne drobne aspekty w obsłudze tego programu można by było poddać procesom reinżynierii, aby usprawnić proces tych świadczeń i nie tworzyć zbędnych procedur biurokratycznych, które są czasochłonne i kosztochłonne. Znam ludzi, którzy są odpowiedzialni i nie pobierają tego świadczenia, aby nie skubać państwa, stać ich. W Niemczech jednorazowo do 18. roku życia przyznawane są podobne świadczenia i nie trzeba co rok składać wniosków, u nas przydałoby się uprościć procedury. Mimo inflacji nie przewidujemy waloryzacji tego świadczenia.