Miniaturowe drzewka

     Kiedy już zaplanujemy sobie, w jakim miejscu posadzimy drzewa i krzewy, wybierając odpowiednie gatunki i odmiany, zwróćmy uwagę nie tylko na wysokość, do której dorastają, lecz także na ich pokrój, który powinien być zwarty, najlepiej kolumnowy lub kulisty. Drzewa i krzewy szeroko się rozgałęziające mogą sprawić problemy i szybko zdominują mały ogródek.
     Drzewa o bardziej rozłożystych konarach sadzimy w północnej lub wschodniej części ogrodu, żeby ogródek zbyt długo nie był zacieniony i kilka metrów od ogrodzenia, żeby drzewa nie cieniowały posesji sąsiada.
     Ponieważ w małym ogrodzie musimy się ograniczyć do kilku ozdobnych drzew i krzewów, należy wybrać gatunki i odmiany, które sprawią, że nasz ogródek będzie atrakcyjny przez cały sezon. A więc nie mogą się pokrywać terminy kwitnienia, a liście kilku krzewów jesienią nie powinny przebarwiać się na ten sam kolor.
     Kula bez przycinania
     Niskopienne odmiany drzew nie wymagają specjalnej pielęgnacji i przycinania, ponieważ mają nieco inny od swoich wysokich krewniaków sposób wzrostu. Ich boczne pędy rozwijają się w takim samym tempie jak przewodnik, co sprawia, że korony tworzą zgrabne kule.
     Miniaturowe odmiany klonu palmowego (np. Dissectum) osiągają wysokość 1-3 metrów, a średnica korony dochodzi do 3 m. Jesienią liście klonu stają się intensywnie czerwone. Mniejsze średnice korony mają surmia bigoniowa i robinia akacjowa. Drzewka te powstają przez szczepienie na pniu dzikiego gatunku, pędu odmiany kulistej. Dlatego przy zakupie trzeba zwrócić uwagę na to, czy miejsce szczepienia dobrze się zrosło i czy korona jest równomiernie rozwinięta.
     Różowa mgiełka
     Jeśli zależy nam na kwitnącym miniaturowym drzewku, powinniśmy zdecydować się na wiśnię ozdobną, która tworzy chmurę jasnoróżowych kwiatków w kwietniu, a jesienią jej liście pięknie się przebarwiają. Równie atrakcyjnie wygląda ozdobna jabłoń.
     Żółte, różowe lub czerwone kwiaty tworzy pięciornik krzewiasty, który dorasta tylko do 1,2 m wysokości i 1,5 m szerokości. Miniaturowe odmiany lilaka późną wiosną tworzą wiechy pachnących, lilioworóżowych kwiatów. Natomiast pigwowiec japoński ma kwiaty bardziej okazałe, od białych przez wszystkie odcienie różowego do czerwonych, a dorasta tylko do 2 m wysokości. Jaśminowiec odm. Belle Etoile kwitnie w czerwcu i lipcu tworząc wiele pachnących, białych kwiatów.
     Ostrokrzew z kolei ma ozdobne, ciemnozielone, skórzaste liście, czerwone owoce i fioletowozielone młode pędy. Ozdobne fioletowe owoce, utrzymujące się na krzewie jeszcze po opadnięciu liści, ma też callicarpa (odm. Profusion). Zanim pojawią się liście na leszczynowcu, krzew wczesną wiosną zakwita na żółto. W małych ogrodach pięknie wygląda kwitnący na żółto szczodrzeniec (odm. Allgold). Natomiast masa niebieskich kwiatów jest ozdobą puzyrnika (popularnie zwanego bzem kalifornijskim). Trzeba go chronić przed mrozem.
     Miłośnikom wielkich kwiatów można polecić hortensję drzewkowatą i piwonię krzewiastą.
     Świerk płaczący
     Warto też zdecydować się na chociaż jeden krzew iglasty. W tej grupie miniaturek jest mnóstwo, ale są też krzewy wysokie, osiągające 5-7 m, natomiast bardzo wąskie (0,5 m szerokości). Taki pokrój ma jałowiec skalny Skyrocket (którego dodatkową ozdobą są niebieskawe łuski) oraz odm. Arnold.
     Najpopularniejsze są jednak miniaturowe kuliste odmiany krzewów iglastych. Tu mamy największy wybór. Pięknie prezentuje się w małych ogrodach żywotnik zachodni odm. Golden Globe (wys. do 1,5 m) z żółtymi łuskami. Tylko 50 cm wysokości ma odmiana Danica o żywozielonym zabarwieniu, polecana jako jedna z najcenniejszy odmian.
     Tylko 30-40 cm wzrostu mają krzewy świerka pospolitego odm. Little Gem. Trochę wyższa jest odm. Goblin.
     Sosna górska (odm. Mops) ma kulisty pokrój i gęste ciemnozielone igły. Po 20 latach osiąga 1 m wysokości.
     Cyprysik Lawsona (odm. Globus) dorasta tylko do 1,5 m wysokości, a jego ozdobę stanowią lekko zwisające pędy. Inne niewielkie odmiany ze zwisającymi gałązkami ma choina kanadyjska (odm. Pendula), świerk pospolity (odm. Inversa i Frohnburg), świerk serbski (odm. Pendula), modrzew europejski i japoński (także odmiany Pendula). Często są to odmiany szczepione na pniu. Sadzimy je pojedynczo, najlepiej na trawniku, żeby móc podziwiać krzewy z każdej strony.