Na gorąco

Życie spłatało figla i gorzko zweryfikowało naiwne hasła i puste obietnice Dombrowicza. Jego najbliższy współpracownik i przyjaciel nieodwołalnie wędruje za kraty, Bydgoszcz grzęźnie w skandalicznym letargu inwestycyjnym, jeśli pominąć sylwetkę "Przechodzącego przez rzekę" i Pana Twardowskiego na kogucie. A umiejętność dobierania sobie współpracowników to jedna z ważniejszych cech lidera. Jednak zarówno Obremski, jak i Dombrowicz liderami nigdy nie byli. Trzy lata temu pisałem, że obaj nadają się co najwyżej do pogawędek w kawiarni literackiej "Węgliszek", a nie do kierowania ogromnym organizmem miejskim. Choć żal mi b. wiceprezydenta, bo zasługi dla kultury ma duże, lecz nic nie może go usprawiedliwić.

A Bydgoszcz jest wielkim przedsiębiorstwem, które zasługuje na to, by jesienią trafić w ręce sprawnego menedżera z wizją. Takiego, który ożywi prowincjonalne centrum z zapomnianą ulicą Dworcową, zbuduje obwodnice, aquapark, usprawni infrastrukturę ulic, ożywi Kanał Bydgoski, rozwinie lotnisko, strefę ekonomiczną na Kapuściskach itd. itp.

Pan Twardowski wyjeżdżający na kogucie z poddasza kamieniczki na Starym Rynku to sympatyczny akcent. Tyle że bajkowy. A tego Bydgoszczy akurat najmniej potrzeba.__