Na gorąco

"Ta koalicja naprawi Polskę" - przekonuje Jarosław Kaczyński, szef PiS. Mam rozumieć, że również służbę zdrowia. Bo ten kraj to nie tylko afery, korupcja, i trudna, pogmatwana historia. To również, a może przede wszystkim pacjenci, miesiącami czekający na leczenie oraz strajkujące - obecnie - pielęgniarki i lekarze. I kiedy słyszę, że kraj od Bugu do Odry będzie przeorany, mam prawo wierzyć, że zadłużona i niedofinansowana służba zdrowia w końcu stanie na nogi.

Kiedy wczoraj zapytałam posłankę Ewę Kopacz (PO), skąd wziąć pieniądze na leczenie, usłyszałam, że to bardzo dobre pytanie. I że zanim rządzący zaczną szukać dodatkowych miliardów, powinni policzyć to, co jest. A także zlikwidować szarą strefę, uszczelnić system i nareszcie powiedzieć pacjentowi, co publiczna służba zdrowia może mu zaoferować za składkę zdrowotną. No i wprowadzić dodatkowe ubezpieczenia.

Nie wiem, czy podobnych rozwiązań nie proponuje minister zdrowia Zbigniew Religa. Wczoraj przyparty do muru częściowo dystansował się od tego, co ujawnili dziennikarze. Z najbardziej trudnych do zaakceptowania przez społeczeństwo propozycji, czyli dopłacania do leczenia, tłumaczył się jak dziecko. Że to nie jego pomysł ani rządu, że tak chcą lekarze, i że o wszystkim zdecydują posłowie. Sam minister, co najwyżej, proponuje zabrać bogatym (w praktyce - wszystkim pracującym), by mieć za co wyleczyć biednych. Albo sięgnąć do budżetu, co daje to samo.

Panie ministrze! Z niecierpliwością czekamy na sejmową debatę. I na ustawę, gruntownie reformującą system finansowania służby zdrowia. Ufamy, że przestanie pan udawać Robin Hooda.