Jesienne nawożenie

     Zanim zabierzemy się do ostatnich ogrodowych prac, powinniśmy zbadać odczyn gleby w naszym ogrodzie. Jeśli wartość pH jest niższa od 6,1, konieczne jest wapnowanie. Ten zabieg należy wykonać co najmniej 2 tygodnie przed wniesieniem do gleby innych nawozów. Bezpośrednio po wapnowaniu nie powinno się siać i sadzić roślin. W sprzedaży są proste pehametry, które pozwalają określić odczyn gleby.
     Następnie musimy ustalić dawkę nawozu wapniowego. Robimy to wg tabelki:
     Orientacyjne dawki CaO (tlenku wapnia) w kg na 10 m kw:
     Prawidłowe ustalenie dawki nawozu wapniowego jest bardzo ważne. Jeśli zastosujemy za dużo wapnia i zmienimy odczyn gleby na zasadowy, przyniesie to wiele negatywnych skutków.
     Na rynku są nawozy wapniowe w formie tlenkowej i węglanowej. Nawozy tlenkowe działają bardzo szybko i skutecznie odkwaszają glebę. Nadają się przede wszystkim na gleby ciężkie. Nawozy węglanowe stosuje się na glebach lekkich. Jeśli gleba jest kwaśna, a jednocześnie uboga w magnez, należy wybrać do wapnowania wapno dolomitowe. Wapnowanie należy powtórzyć co 3-4 lata.
     Jeśli wapnowanie nie jest konieczne, od razu możemy przeprowadzić nawożenie organiczne. Na działce największe zastosowanie mają obornik, kompost i nawozy zielone.
     Obornik - stosujemy raz na 3-4 lata. Zalecana dawka to 50-80 kg na 10 m kw. Gdy obornika mamy mało możemy go przykopać tylko rzędowo lub gniazdowo - tam, gdzie będą wysadzone rośliny. Dojrzały obornik przykopujemy na głębokość 18-20 cm (na glebach lżejszych i suchych) lub na 12-15 cm (na glebach cięższych i wilgotnych).
     Kompost - sporządzamy z resztek organicznych, których na działce nigdy nie brakuje. Średnie zawartości składników pokarmowych są zbliżone do obornika, ale występują w formie łatwiej przyswajalnej przez rośliny. Dobrze przygotowany kompost musi być sypki i łatwy do rozrzucenia. Kompost po półrocznym rozkładzie stosujemy pod ziemniaki i pomidory, co najmniej roczny - pod kapustę, ogórki i selery, dwuletni - pod cebulę i marchew. Dawki - jak przy nawożeniu obornikiem.
     Nawozy zielone - ich działanie zależy od szybkości rozkładu przykopanej masy. Na glebach lekkich rozkład jest szybszy, na glebach cięższych - wolniejszy. Roślin nie należy przykopywać głęboko, ponieważ rozkład biomasy zależy też od dostępu powietrza. Na nawozy zielone uprawiamy przede wszystkim łubin, peluszkę i wykę oraz trawy.
     Nawozy mineralne - jesienią wzbogacamy glebę w fosfor i częściowo w potas (połowa dawki). Fosfor stosujemy w postaci superfosfatu granulowanego (300-600 g/10 m kw. superfosfatu pojedynczego lub 120-250 g/10 m kw. superfosfatu potrójnego) lub fosforanu amonu.
     Stosujemy też sól potasową 60 proc. (120-250 g/10 m kw.) lub 150-350 g/10 m kw. siarczanu potasu. Ten ostatni nawóz dajemy m.in. pod cebulę, fasolę, ogórki i pomidory.
     Jeśli przy okazji wapnowania nie wzbogaciliśmy gleby w magnez, należy zastosować siarczan magnezu lub nawóz potasowo-magnezowy.
     Po wysianiu nawozów mineralnych musimy dokładnie wymieszać je z glebą. Ziemię zostawiamy w tzw. ostrej skibie. Jesienią w zasadzie nie nawozimy azotem, gdyż do wiosny ten pierwiastek zostałby wypłukany. Można stosować tylko siarczan amonu lub mocznik.