Jesienne astry

     Wymagania
     Astry lubią słoneczne, osłonięte stanowiska. Nie można ich uprawiać w cieniu, ponieważ nie zawiązują wtedy pąków kwiatowych. Wymagają żyznego, przepuszczalnego podłoża. Jeśli gleba jest ciężka, gliniasta, należy ją przed sadzeniem wymieszać z piaskiem. Jeśli grunt jest piaszczysty, trzeba dodać ziemi kompostowej. Najmniejsze wymagania glebowe ma aster krzaczasty.
     Podczas letnich upałów nie wolno zapominać o podlewaniu astrów, jesienią, kiedy temperatury są niższe z podlewaniem nie należy przesadzać.
     Dwukrotnie w okresie wegetacji (wiosną i latem) nawozimy astry nawozem dla roślin kwitnących ze zwiększoną zawartością wapnia.
     Natomiast co dwa tygodnie musimy nawozić astry uprawiane w pojemnikach na balkonach i tarasach. Rośliny mogą rosnąć w doniczce kilka lat, ale lepiej co roku wiosną przesadzić je do świeżej ziemi. Po pierwszych przymrozkach należy dobrze zabezpieczyć doniczki z astrami przed mrozem.
     Odmładzanie
     Mimo że astry to wieloletnie byliny, starsze egzemplarza słabiej kwitną i częściej chorują. Dlatego co trzy lata wymagają odmładzania. Wiosną wykopujemy i dzielimy karpę na kilka części, usuwając przy okazji pędy stare i zdrewniałe. Do sadzenia przeznaczamy kłącza roczne i dwuletnie.
     Rośliny możemy też odmłodzić metodą "uproszczoną" : wiosną wycinamy ostrym nożem środkową, zdrewniałą część krzaczka i w to miejsce sypiemy świeżą ziemię. Po kilku tygodniach pojawią się młode odrosty.
     Możemy też rozmnażać astry przez sadzonki wierzchołkowe. Robimy to późną wiosną i na początku lata. Sadzonki długości ok. 10 cm umieszczamy w kuwecie z wilgotnym piaskiem. Po 3-4 tygodniach sadzonki się ukorzenią. Przesadzamy je wtedy na miejsce stałe.
     Kwiaty jak gwiazdki
     Kwiaty marcinków przypominają z wyglądu gwiazdki, stąd wzięła się ich łacińska nazwa - Aster. Aster krzaczasty (Aster dumosus) charakteryzuje się niskim wzrostem (do 50 cm). Tworzy ładne, kuliste kępy obsypane pastelowymi kwiatkami o średnicy 1,5 cm. Najbardziej nadaje się do uprawy w pojemnikach.
     Natomiast aster nowobelgijski (Aster novii-belgii) jest wysoki (do 160 cm). W przeciwieństwie do astra krzaczastego najlepiej rośnie na wilgotnych stanowiskach, lubi też wilgoć w powietrzu.
     Aster nowoangielski (Aster novae-angliae) jest jeszcze wyższy od nowobelgijskiego (osiąga 180 cm), dlatego wymaga podwiązywania do podpór. Ma największe kwiaty, które, niestety, zamykają się na noc, w czasie pochmurnej pogody i po ścięciu, nie nadaje się więc do wazonów. Wymaga żyznej, wapiennej gleby.
     Mniej popularne są astry: gawędka, wrzosolistny i sercowaty. Dwa ostatnie różnią się od reszty astrów, ponieważ mają bardzo cienkie, wiotkie pędy. Po przekwitnięciu należy je obciąć przy podstawie.
     Co je gryzie
     Astry są, niestety, podatne na choroby, mogą je też atakować szkodniki.
     Z chorób grzybowych najczęściej występuje mączniak prawdziwy. Trzeba zastosować Baymat AE, Saprol lub Siarkolextra, zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
     Groźna jest też szara pleśń. Zwalczanie choroby polega na opryskiwaniu roślin kilkakrotnie, co 10-14 dni, Dithane M-45, Topsinem M 70 WP lub Funabenem 50 WP.
     Nie ma ratunku, jeśli astry zaatakowane zostaną przez grzyby z rodzaju Fusarium, powodujące zgorzel naczyń astra. Rośliny więdną wtedy i zasychają, mimo że są dostatecznie podlewane. Ponieważ grzyby mogą przebywać w glebie przez wiele lat, nie należy sadzić astrów w tym samym miejscu częściej niż co lat 8.
     Astry może też dopaść choroba wirusowa - żółtaczka astra. Nie ma na nią "lekarstwa". Trzeba po prostu w następnym roku posadzić astry daleko od grządki, na której rosły wcześniej.
     Jeśli astry mają poskręcane liście, przyczyną tego prawdopodobnie są mszyce. Wtedy rośliny należy kilka razy, co 7 dni, opryskać preparatem Pirimor, Pirimix lub Provado AE.__