Fordon to nie Wyszogród

W 1920 r. Bydgoszcz błyskawicznie się rozrosła. W ciągu jednego dnia - w prima aprilis - do miasta włączono 18 sąsiedzkich gmin. Do rangi dzielnic Bydgoszczy podniesione zostały m.in. Szwederowo, Okole, Wilczak, Miedzyń, Jachcice, Czyżkówko, Bielawy, Kapuściska i Skrzetusko. Na krótko Bydgoszcz stała się drugim po Warszawie miastem w Polsce po względem zajmowanego obszaru. Apetyty bydgoszczan były jednak znacznie większe. W planach mieli włączenie w granice także Fordonu. Co więcej, pomysł ten nie był obcy także części mieszkańców miasteczka nad Wisłą.
4 lutego 1921 r. podczas burzliwej sesji rady miejskiej Fordonu - większością zaledwie jednego głosu - radni zdecydowali o przyłączeniu do Bydgoszczy. To wywołało w spokojnym miasteczku prawdziwą burzę. Do głosu doszli zdecydowani przeciwnicy pomysłu, a murem za nimi stanął cały magistrat. Kolejne lokalne organizacje dawały wyraz swojemu oburzeniu w emocjonalnych wystąpieniach. "Położenie miasta nad Wisłą może się już w krótkim czasie do bardzo znacznego ekonomicznego rozwoju przyczynić, który tylko uzyskać może, jeżeli swój samorząd zatrzyma" - pisali w rezolucji członkowie Zjednoczenia Zawodowego Polskiego.
Protesty pomogły i uchwała radnych została odrzucona. Na fali wzrostu nastrojów lokalnego patriotyzmu nie zgodzono się także na propozycję starosty powiatowego, który chciał zmienić z niemiecka brzmiącą nazwę Fordon na Wyszogród Wielkopolski lub Wyszogródek. Mieszkańcy zostali przy nazwie nadanej przez króla Władysława Jagiełłę w 1424 r.
Niezależność Fordonu została obroniona na prawie 52 lata. Na początku 1973 r. nikt już nie pytał mieszkańców, czy zgadzają się na włączenie do Bydgoszczy. Do małego, cichego miasteczka szybkimi krokami zbliżały się wielkie, socrealistyczne blokowiska.