Echmea

Większość gatunków z rodziny ananasowatych (bromelie) to epifity - rośliny zielne, które rosną na innych roślinach, głównie na drzewach, przyczepiając się do nich swoimi korzeniami, które jednak nie wrastają w ich tkanki. Epifity są samowystarczalne, nie pasożytują na innych roślinach. Wodę czerpią z rosy i mgły, dwutlenek węgla z powietrza, a składniki mineralne - z pyłu, który na nich osiada i z martwej, rozkładającej się kory.
Ananasowate pochodzą z gorących regionów Ameryki. Ich uprawa jest dość łatwa, niestety, kwitną tylko raz w życiu. W większości wytwarzają odrosty, z których można je rozmnożyć.

Echmea

Ta roślina dobrze się czuje nawet wtedy, kiedy powietrze w mieszkaniu jest suche, ale - jak wszystkie ananasowate, będzie wdzięczna za częste zraszanie. Najlepiej rośnie w półcieniu. Trzeba tylko zadbać, żeby temperatura powietrza nie spadła poniżej 18 st. C. Roślinę podlewamy miękką (np. przegotowaną) wodą, wlewając ją także do środka rozety liściowej. Latem echmeę podlewamy obficie. Zimą ziemia powinna być stale wilgotna, ale nie mokra. W kielichu zawsze musi być woda.
Wiosną i latem dobrze jest zasilić echmeę słabym roztworem nawozu mineralnego dla roślin kwitnących.

Tillandsja

Polska nazwa tej rośliny to oplątwa. Trzeba jej zapewnić miejsce jasne i ciepłe. W czasie upalnego lata bez obaw można ją wystawić na balkon lub do ogrodu. Latem lubi codzienne zraszanie wodą, zimą wystarczy jej zraszanie raz w tygodniu. Podlewamy skąpo, a w okresie wegetacji raz na dwa tygodnie dokarmiamy nawozem mineralnym dla roślin kwitnących.
Roślinę łatwo rozmnaża się z odrostów korzeniowych.

Bilbergia

Tworzy jeszcze bardziej egzotyczne kwiatostany niż tillandsja i echmea. Z doniczek zwisają długie pędy z horyzontalnie ułożonymi żółto-czerwonymi kwiatami. Ma niewielkie wymagania. Lubi miejsca jasne, ale nie nasłonecznione. Trzeba ją często zraszać, umiarkowanie podlewać i raz na dwa tygodnie dokarmiać nawozem wieloskładnikowym dla roślin kwitnących. Wodę wlewamy do rozety liści.
Latem można ją wystawić na balkon.

Guzmania

Występuje też pod nazwą neoregelia. Z rozet ciemnozielonych liści wyrastają błyszczące, czerwone kwiaty. Guzmania przez cały rok wymaga wysokiej temperatury otoczenia, ocienionego stanowiska i bardzo dużej wilgotności powietrza. Podlewamy roślinę miękką wodą wlewając ją do doniczki i do rozety liściowej. Latem wymaga codziennego zraszania oraz zasilania niewielkimi dawkami nawozu.

Frizea

Tworzy kwiatostany w kształcie wydłużonego czerwonego kłosa, a jej liście mają jasne poprzeczne pasy. Kwitnie przez cały rok. Lubi jasne i półcieniste miejsca. Trzeba ją często zraszać. Podlewamy ją, gdy przeschnie górna warstwa podłoża, a wodę wlewamy także do rozety liściowej. Gdy kwiatostan przekwitnie, zamierają także liście frizei.

Ananas

Nie jest wprawdzie epifitem, rośnie na ziemi, ale ma bardzo wiele właściwości roślin epifitycznych. Jego sztywne liście są żółto obrzeżone i mają ostre ząbki, o które łatwo się skaleczyć. Żyje tylko 2-3 lata, ale wytwarza odrosty, z których powstają nowe egzemplarze. Wszystkie gatunki ananasa wytwarzają owocostany, jednak w mieszkaniu nie dorastają one do takiej wielkości, żeby nadawały się do zjedzenia.
Ananas lubi stanowiska słoneczne i półcieniste, wysoką temperaturę, częste zraszanie. Podlewamy go dopiero po obeschnięciu ziemi w doniczce. W lecie dokarmiamy raz w tygodniu
Podłoże dla wszystkich roślin ananasowatych powinno być lekkie, przepuszczalne, niezbyt żyzne. Najlepsze będzie podłoże dla epifitów. Można je zrobić samemu z 1 części torfu, 1 części grubego piasku i 2 części próchniczej mieszanki liściowej. Bromelie najlepiej rosną w przyciasnych doniczkach, w niewielkiej ilości ziemi.