Fontanna od aptekarza

W 1808 r. Louis Kupffander, syn dyrektora warzelni cukru, zwrócił się do magistratu o pozwolenie na otwarcie apteki. Pozwolenia nie dostał, ale burmistrz nakazał mu wykupienie podupadającej apteki, która działała w kamienicy przy rynku. Po Luisie interes przejął Louis Emil, po nim Otto Wilhelm, a nastepnie Alfred. Wszyscy z rodu Kupffanderów.
Już Louis Emil uchodził za bogacza. Prócz doglądania biznesu, dał się pozać także jako oddany społecznik. Również jego wnuk Alfred - doktor nauk po uniwersytetach w Monachium, Kilonii i Fryburgu - działał bezpłatnie w samorzadzie miejskim. Mieszkańcy najlepiej zapamiętali go jednak z hojnego gestu z 1909 r. 4 października w północno-zachodnim narożniku Friedrichplatz, koło apteki, stanęła urodziwa fontanna. Alfred ufundował ją z okazji 100-lecia objęcia apteki przez swego pradziada.
Kamienny basen ze stojącą pośrodku kolumną zwieńczoną postaciami dzieci bawiących się gęsią zachwyciły bydgoszczan. Znany ze swych monarchistycznych przekonań aptekarz nie spodziewał się, że fontanna przyćmi swą urodą nawet stojący po sąsiedzku pomnik Fryderyka Wielkiego.
Kupffanderzy sprzedali swą aptekę w 1921 r. i wyjechali do Niemiec, ale fontanna została. Co prawda została zdemontowana na czas wojny, ale w 1948 r. wróciła na rynek. Stanęła w innym narożniku - przed biblioteką - ale nadal cieszy oko bydgoszczan.