Pchełka - przylepa pana Jerzego

Pchełka i jej pan - Jerzy Kramaszewski z Kosowa - zrobili widowisko podczas wystawy psów nierasowych, która odbyła się w Chrystko-wie w ramach "Weekendu z menonitami". Towarzyszył im Brzydal, drugi pies pana Jerzego, ale to Pchełka nie oddalała się od jego nogi nawet na moment.
Świetnie się dogadywali. Gdy Pchełka na krótkich nóżkach miała przeskoczyć przez obręcze, pan porwał ją na ręce i delikatnie przerzucił przez wysokie przeszkody.

- Było śmiechu! Dobry pomysł ta wystawa. Lubię psy. Nie wyobrażam sobie życia bez psa. To normalne, chyba nie znam nikogo ze wsi, kto nie ma psa - mówi pan Jerzy.
Pchełkę dostał od kuzyna, który mieszka obok w Kosowie. Od tego momentu minęło półtora roku i Pchełka nie odeszła od nogi pana Jerzego. Pieli z nim grządki, kisi kapustę i plecie kosze, bo pan Jerzy jest wikliniarzem. Rok temu Pchełka wybrała sobie jeden taki kosz. - Był niski i szeroki, zawsze w nim spała - wyjaśnia właściciel. - Ale przyszedł do mnie taki pan dyrektor i zabrał ten koszyk, a potem mówił, że dał go prezydentowi Komorow-skiemu. Nie wiem, ile w tym prawdy - kwituje Kramaszewski.

Pchełka nie jest pierwszym psem gospodarza. - Było ich kilka, ale gdy pomyślę o Gumie, to do dziś mnie zatyka. Dostałem ją od kuzynki, za szczeniaka. Wyuczyłem Gumę wszystkiego. Podawała każdą łapę. Tylna lewa, tylna prawa. Tyle radości mi dawała, co żaden pies. Żyła 12 lat. Przy ogonie wyrósł jej taki duży guz, weterynarz powiedział, że to rak, no i nie mam już Gumy dobre trzy lata.

Pchełka stara się ją zastąpić. Podczas wystawy psów nierasowych w Chrystkowie pokazała się od najlepszej strony. Impreza ta, pierwsza w powiecie świeckim, była ukłonem wobec kundelków, czworonożnych towarzyszy gospodarzy.