Zdechła ryba z mętnej polskiej sadzawki ciągle straszy w szafie

- Były już pieniądze rosyjskie dla kompanów Leszka Millera, teraz mamy pieniądze niemieckie dla kompanów Donalda Tuska. Jak dobrze mieć sąsiada!
- Dokładnie brzmiało to tak: Gdy spotkasz wrogów na drodze swej tłum / Do drzwi sąsiada zapukaj bum, bum.

- No i mamy wielkie "bum".
- Tyle, że o pożytkach z sąsiedztwa lepiej wie Paweł Piskorski, który w 1991 roku, w wieku 23 lat, jeszcze jako student, został prezesem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

- Trudniej byłoby wymienić kim nie był Paweł Piskorski.
- Niektórzy mają po prostu szczęście w życiu. Pan Piskorski na przykład majątku dorobił się w kasynie. A później tylko dobrze zainwestował - w mieszkania i lasy. I jakby mało było tego szczęścia - na chwilę został prezydentem Warszawy. Jeśli chodzi o cudowne wygrane Piskorskiego w kasynie, konkretnych dowodów jakoś się nie doczekaliśmy (prokuratura uznała dokument dostarczony przez niego za fałszywy), więc może zobaczymy jakieś konkrety w sprawie pieniędzy z CDU. Tyle, że na razie jakoś ich nie widać. Widać natomiast, że dieta z Parlamentu Europejskiego dobrze panu Piskorskiemu służyła.

Przeczytaj także: Na Polaków nie działają prostackie spoty wyborcze
-Sądząc po dość niemrawych przeczeniach ze strony otoczenia premiera, może jednak jest coś na rzeczy?
- Początek lat 90. w Polsce to - mówiąc obrazowo - dość mętna sadzawka, z której można wyłowić wiele zdechłych ryb. W tej sadzawce pływali zarówno politycy dzisiaj rządzący, jak i w opozycji, więc grzebanie w niej nikomu nie wyjdzie na dobre. Tyle, ze Piskorski ma już niewiele do stracenia, bo w rolę wodza może wcielać się jedynie w kanapowym Stron -nictwie Demokratycznym. I to, że polityk tego typu jest dziś jedynie aktorem drugiego planu, świadczy o naszej dojrzałości.

- Jakbym oglądał spot o 10-leciu w Unii Europejskiej.
- Niezależnie od PR-owej poetyki, w ciągu tych 10 lat i w ciągu ostatniego ćwierćwiecza, nastąpiła zmiana, której chyba jeszcze nie potrafimy docenić. Zmieniliśmy się przede wszystkim my sami. Zsowietyzowany sposób myślenia został niemal wymazany z naszej mentalności. Nie tylko ubraniem nie różnimy się dziś od Francuzów czy Niemców, ale podobnie jak oni postrzegamy dziś świat. Choć młodzi ludzie, z naturalnych przyczyn, nie są w stanie tego docenić, każdy kto żył w epoce realnego socjalizmu wie, o czym mówię. Owszem, tkwi w nas złość, że zarabiamy znacznie mniej niż sąsiedzi zza miedzy, ale to już nie jest straszliwy kompleks. Przecież w czasach Jaruzelskiego zarabialiśmy 10 razy mniej niż wynosił zasiłek dla bezrobotnego Niemca.

- Pozostało polskie piekiełko.
Ale nawet to piekiełko uległo zmianie, bo margines wolności mocno się powiększył i łatwiej się z tego piekiełka wyrwać. Warto sięgnąć po gazety z lat 90. i poczytać o tych wszystkich aferach na styku publicznego z prywatnym.
Jakkolwiek wpadki zdarzają się i dziś, to jednak przykład Rosji czy Ukrainy pokazuje jak daleko odeszliśmy od tamtej epoki.

- Tylko polityków mamy wciąż tych samych.
- Zmiana pokoleniowa właśnie nadchodzi. Za chwilę wybije czas emerytury dla całego pokolenia weteranów Solidarności. Przywykliśmy traktować obecnego premiera jako polityka młodszej generacji, tymczasem ów junior, jeszcze wczoraj malujący kominy na linach, dziś powoli zbliża się do sześćdziesiątki, a Jarosław Kaczyński jest od niego o 8 lat starszy. Niebawem 70 lat stuknie Leszkowi Millerowi.
Janusz Korwin-Mikke, który być może w najbliższych wyborach doczeka się wreszcie powrotu do Sejmu, w tym roku obchodzi 72 urodziny.

Więcej wartościowych tekstów na www.pomorska.pl/premium