Barcin przegląda się w nurcie Noteci. I ładnie wygląda

Jest pięknie - można stwierdzić bez wahania. Na odnowienie kamienic w najstarszej części miasta wydano 297 tys. zł, w tym z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - aż 252 tys. Przebudowa stanicy "Neptun" pochłonęła ponad 1,5 mln zł, w tym z funduszy europejskich ponad 895 tys. zł. Trakt spacerowy nad Notecią kosztował 1 mln zł (z funduszy 618 tys.).

- Gdy objąłem urząd w roku 2006, od razu powołałem czteroosobowy referat funduszy unijnych. Startujemy w każdym konkursie rozpisywanym przez urząd marszałkowski w Toruniu, by poprzez lokalne grupy działania rewitalizować miasto.

Na starcie potrzeba było trochę pieniędzy. Na pierwszy ogień poszedł barciński rynek - wymieniono jego nawierzchnię, urządzono fontannę, posadzono zieleń. Stowarzyszenie "Barcińska Starówka" zajęło się odnowieniem kilku prywatnych kamienic otaczających rynek.

- Wszystko to robimy dla mieszkańców, a przy okazji dla turystów - kontynuuje burmistrz. - Turyści wodni mogą - i tak się dzieje - przypłynąć Notecią. Toteż chcieliśmy zwrócić się twarzą ku rzece. Wytyczyliśmy nad nią trakt spacerowy, odnowiliśmy i rozbudowaliśmy stanicę żeglarską. Powstała też wypożyczalnia sprzętu pływającego.

Barcin należy do Związku Miast i Gmin Nadnoteckich, którym zależy na ożywieniu turystyki nad Notecią.

Miasteczko (9 tys. mieszkańców) leży na pograniczu Pałuk (wschodnia Wielkopolska) i Kujaw. Granice między tymi krainami stanowiła zawsze Noteć. Barcińska Starówka znajduje się po pałuckiej stronie rzeki.

Osada powstała zapewne już w XII wielu, ale w pisanych źródłach wymieniona została po raz pierwszy w XIII stuleciu. Przywilej organizowania targów i jarmarków uzyskała w roku 1472, zaś miejski przywilej lokacyjny w roku 1541. 20 lat później Barcin stał się ośrodkiem Braci Czeskich, czyli ruchu społeczno-religijnego, który narodził się w Czechach po wojnach husyckich i był częścią europejskiej reformacji.

Ważnym wydarzeniem w historii miasta było odkrycie złóż kamienia wapiennego w pobliskiej Bielawach. Natrafiono na nie w czasie wiercenia studni. Eksploatację złóż rozpoczęto w roku 1860 (zabór pruski) i ta trwa do dziś, choć w nieco zmienionym miejscu - pod Piechcinem i Wapiennem.
Górnictwo odkrywkowe wpłynęło znacząco na rozwój miejscowości. Po wojnie powstał Kombinat Cementowo-Wapienniczy "Kujawy" w Bielawach. Teraz należy do francuskiej Grupy Lafarge.

Najcenniejszym zabytkiem Barcina jest neoromański kościół parafialny pw. św. Jakuba, wzniesiony w latach 1901-1903. Ołtarz główny zdobi wczesnobarokowy obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Na chórze znajdują się 17-głosowe organy.

W mieście zachował się klasycystyczny dwór z XIX wieku, budynek synagogi zamieniony na przedszkole, pozostałości cmentarza żydowskiego i ewangelickiego.

Na wschodnim brzegu Noteci wznosi się góra św. Wojciecha, z której rozpościera się piękna panorama na cały Barcin i jego okolice.

Wyświetl większą mapę