Nadleśnictwo Bydgoszcz

Najlepsze z najlepszych - wyłączony drzewostan nasienny

Zasoby leśne nadleśnictwa cechuje przeważający udział borów sosnowych. Z pozoru monotonne, są jednak wraz z dodatkiem drzew liściastych jedynym właściwym lasem dla pokrytej piaszczystymi wydmami Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej.
Zwarty kompleks leśny powoduje, że lesistość naszych terenów jest wyższa od przeciętnej kraju, a nawet od średniej europejskiej. Średnio dla całego nadleśnictwa wynosi ona 43,5% pokrycia powierzchni lasami.

Najstarszy pomnik przyrody - Dąb im. Władysława Szafera w m. Potulice

Ze względu na sąsiedztwo dużego miasta lasy nadleśnictwa narażone są na pewne uszczuplenia powierzchniowe związane z jego rozwojem. Na szczęście Bydgoszcz docenia swe naturalne sąsiedztwo i wylesienia dotyczą jedynie koniecznych fragmentów o małych powierzchniach, przeznaczanych pod inwestycje drogowe i inne nadrzędne cele.
Wartość lasów Nadleśnictwa Bydgoszcz nie wynika jedynie z ich rozległości. Nasze zasoby zmieniają w pozytywny sposób swe cechy wiekowe, od przeciętnego wieku 47 lat drzewostanu (w roku 1969) do przeciętnego wieku 65 lat w chwili obecnej. Wraz ze wzrostem przeciętnego wieku zmienia się też wygląd lasów, rośnie udział starszych i większych egzemplarzy drzew, co leśnicy wyrażają zmianą ilości pomierzonej masy drzew na każdym hektarze powierzchni. Od roku 1969 ilość ta wzrosła ze 115 m sześc./ha do 198 m sześc./ha obecnie.

W rezerwacie "Dziki Ostrów"

Nadleśnictwo chroni najstarsze fragmenty lasu pozostawiając ich nienaruszone fragmenty podczas generacyjnego cyklu nazywanego procesem odnowienia lasu (wycinki dojrzałych drzew i sadzenia lub naturalnego obsiewu młodych). Odbywa się on jednocześnie na wielkiej powierzchni 150 km kw., stanowiącej mozaikę lasów w różnym wieku. Rocznie takiemu odmłodzeniu podlega obszar około 100 hektarów, 43 tysiące m sześc. drewna przerabiane jest na konstrukcje budowlane, papier i tak lubiane przez nas wszystkich przedmioty z drewna. Nadleśnictwu umożliwia to pozyskanie środków finansowych na działania ochronne i hodowlane w innych fragmentach lasu.
Nie martwy się wiec, jeśli w pewnym ulubionym miejscu naszych spacerów zauważymy wyrąb lasu i zmieni się wygląd otoczenia. Na pewno nie będzie to tendencją, a tylko naturalną koleją rzeczy w czasowym horyzoncie 100-150 lat, który trudno nam będzie sobie wyobrazić. Najważniejsze, że tuż za granicą Bydgoszczy rozpoczyna się las chroniony prawem leśnym i zagospodarowany w myśl racjonalnych zasad godzących potrzeby ludzi i natury.

Parking leśny przy drodze krajowej nr 10

Mimo wspomnianej wcześniej pozornej monotonii podbydgoskich lasów, znajdziemy w nich fragmenty szczególnie cenne i z tego względu bardzo często prawnie chronione. Największymi powierzchniowo są obszary chronionego krajobrazu. Pierwszy to Obszar Chronionego Krajobrazu Wydm Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej obejmuje jedno z największych w Polsce pól wydmowych pokrywające najwyższe (672-675 m npm) terasy Pradoliny Wisły. Na teren tego obszaru wchodzimy tuż po opuszczeniu południowych granic miasta Bydgoszczy. Drugi to Obszar Chronionego Krajobrazu Łąki Nadnoteckie obejmujący południowo-wschodni fragment obrębu Bartodzieje (leśnictwo Smolno). Ochroną krajobrazową otoczono tu dolinę rzeki Noteci. W wyniku przeprowadzonych melioracji, kiedyś jedna z najbardziej zabagnionych dolin rzecznych została podzielona systemem rowów melioracyjnych i osuszona. Obecnie panującymi zbiorowiskami roślinnymi są łąki, najatrakcyjniej wyglądające późną wiosną. Dużą rolę w krajobrazie spełniają położone wśród łąk "mineralne wyspy - ostrowy" w tym leżący na południe od miejscowości Brzoza rezerwat "Dziki Ostrów". Zasadniczym celem jego utworzenia była ochrona zespołu dąbrowy świetlistej z rzadkimi gatunkami roślin w runie. Obszar rezerwatu charakteryzuje się dość urozmaiconą rzeźbą terenu. Tworzą ją pagórki wydmowe w postaci garbów lub wałów ułożonych w kierunku wschód-zachód, powstałe na skutek erozji i sedymentacji materiału polodowcowego, rozmytego przez płynące wody.

Rekreacja konna na terenie Puszczy Bydgoskiej

Oprócz wymienionych wyżej powierzchniowych form ochrony przyrody, na terenie Nadleśnictwa znajdują się również 43 pojedyncze pomniki przyrody, z najokazalszym, o 720 cm obwodu, blisko 900-letnim okazem dębu szypułkowego im. Władysława Szafera w Potulicach.
Bezpośrednie sąsiedztwo dużej aglomeracji miejskiej, jaką jest Bydgoszcz, niesie za sobą liczne zagrożenia i niebezpieczeństwa.
Z jednej strony las "pod blokiem" to dobrodziejstwo dla mieszkańców spragnionych wypoczynku i kontaktu z naturą, z drugiej nieustający problem z dzikimi wysypiskami śmieci, jak również zwiększone ryzyko powstania pożaru. Na szczęście widocznie wzrasta świadomość tych zagrożeń w społeczeństwie. W okresie największego zagrożenia pożarowego, wiele informacji o zaobserwowanym w lesie ogniu pochodzi od bydgoszczan spacerujących po Puszczy Bydgoskiej. Niestety, jak wszędzie trafiają się wyjątki i bywa, że trzeba angażować znaczne siły i środki w celu złapania podpalacza. Podobnie jest ze śmieciami w lesie. Mimo apeli różnych środowisk o zachowanie czystości w lesie, rokrocznie wywozimy z niego tony śmieci.

Leśna stacja meteorologiczna - dzięki niej określamy zagrożenie pożarowe.

Nadleśnictwo od wielu już lat prowadzi działalność edukacyjną wśród dzieci i młodzieży. Ma ona na celu uświadomienie młodym bydgoszczanom, że na to by mogli biegać między gonnymi sosnami pracowały pokolenia leśników i że niewłaściwym postępowaniem to co rosło 100 lat, można zniszczyć w bardzo krótkim czasie. Mamy nadzieję, że czas spędzony na leśnych ścieżkach dydaktycznych
w Białych Błotach czy Łochowie zaowocuje w przyszłości i któreś
z odwiedzających pod bydgoski las dzieci, przejmie od nas pałeczkę i będzie dalej gospodarować naszym wspólnym dobrem.
Zapraszamy do odwiedzenia Puszczy Bydgoskiej i na stronę internetową: www.bydgoszcz.torun.lasy.gov.pl

Bór sosnowy na wydmach

Urokliwe jeziorko ukryte w lasach.