Ostrzeżenie przed inwazją obcych

Naukowcy zajmowali się wielkim wymieraniem, które objęło organizmy morskie 378-375 mln lat temu. Jak powiedziała Lisa Boush, dyrektor programowy w Division of Earth Sciences w National Science Foundation, badania te "znacząco przyczyniły się do zrozumienia czym są inwazje nowych gatunków".

- Wiedza określająca przyczyny i przebieg masowych wymierań w historii Ziemi, zwłaszcza 5 wielkich kryzysów bioróżnorodności, jest z obecnego punktu widzenia krytyczna. Daje ona bowiem ważną perspektywę w ocenie kryzysu bioróżnorodności z jakim mamy obecnie do czynienia - dodaje Boush.

Badania określiły, że podstawowy sposób różnicowania gatunków - wikariancja - praktycznie nie występował we wczesnej fazie historii Ziemi i nie może być odpowiedzialny za masowe wymieranie. Wikariancja występuje wtedy, kiedy populacja różnicuje się naturalnie według klucza geograficznego np. gatunek rozdziela powstała rzeka, część populacji znajduje się na terenie oddzielonym np. pasmem górskim i w ten sposób po długim czasie powstają dwa różne gatunki. Gatunki różnicują się także poprzez rozproszenie, zachodzące wtedy, kiedy część populacji przechodzi n zupełnie nowe tereny.

W ramach projektu NSF dr Alycia Stigall z Ohio University skupiła się małżach Leptodesma (Leiopteria), dwóch gatunkach brachiopodów (ramienionogów) - Floweria i Schizophoria (Schizophoria) oraz drapieżnych skorupiakach Archaeostraca. Te drobne zwierzęta były jednymi z najczęściej spotykanych mieszkańców późnodewońskich oceanów, w których liczba raf przybrzeżnych była największa w całej historii Ziemi.

Wraz podnoszeniem się kontynentów i zamykaniem mórz, wiele gatunków uzyskało dostęp do środowisk, w których nigdy przedtem nie egzystowały, usuwając organizmy zaadaptowane do warunków lokalnych.

Dramatycznie zmniejszyła się liczba gatunków wielkich gąbek, trylobitów, ryb i ramienionogów, podczas gdy wzrosła liczba organizmów lądowych i egzystujących zarówno na lądzie jak i w wodzie.

Udostępnij